Χωρίς μια αποτελεσματική στρατηγική διαχείρισης του τέλους ζωής τους, η οικονομική βιωσιμότητα των ηλιακών θερμικών συστημάτων και γενικότερα των ΑΠΕ υπονομεύεται καθώς η τελική διάθεση των συστημάτων επιφέρει σημαντικές περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις. Η κυκλική οικονομία προσπαθεί να κλείσει το βρόχο της αλυσίδας εφοδιασμού, μειώνοντας την ανάγκη για πρώτες ύλες μέσω του οικολογικού σχεδιασμού και με βάση τις αρχές "μείωση – επαναχρησιμοποίηση – ανακύκλωση".
Η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε θερμότητα, μέσω ηλιακών θερμικών συστημάτων, έχει τυπική απόδοση μεταξύ 40 και 60%, ανάλογα με την επιθυμητή θερμοκρασία λειτουργίας και η αξιοποίησή της για την άμεση παραγωγή θερμότητας αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη ενεργειακά επιλογή. Παρόλα τα πλεονεκτήματα τους τα παραπάνω συστήματα, πρέπει να τροποποιήσουν τις σχεδιαστικές τους προτεραιότητες, διαφορετικά χωρίς αποτελεσματική διαχείριση στο τέλος του κύκλου ζωής τους, θα υπονομεύσουν αναπόφευκτα τη βιώσιμη κατάστασή τους.
Σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη των ηλιακών θερμικών συστημάτων είναι η δυνατότητα αξιοποίησης της φθηνής και άφθονης ενέργειας του ηλίου, χρησιμοποιώντας ελάχιστη επιφάνεια συλλογής. Αντίθετα, τόσο η κατασκευή τους όσο και η τελική τους διάθεση συνδέονται με περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να αξιολογηθούν οι έμμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούνται από τις διατάξεις σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Το μεθοδολογικό εργαλείο της Ανάλυσης Κύκλου Ζωής (ΑΚΖ) έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετές επιστημονικές εργασίες προκειμένου να αποτυπωθεί το περιβαλλοντικό προφίλ ηλιακών θερμικών συστημάτων, μερικές από τις οποίες αποτυπώνονται στην παρούσα εργασία. Από την άλλη πλευρά, η εφαρμογή των αρχών οικολογικού σχεδιασμού στα ηλιακά θερμικά συστήματα βρίσκεται ακόμη σε αρχικά στάδια και πρέπει να βελτιωθεί, καθώς το δυναμικό ανακύκλωσής τους είναι υψηλό λόγω των μεγάλων ποσοτήτων μετάλλων από τα οποία αποτελούνται.
Στην εργασία αυτή, προκειμένου να υπολογιστούν οι περιβαλλοντικές πιέσεις των επιλεγμένων ηλιακών συστημάτων, εφαρμόστηκε η μεθοδολογία της ΑΚΖ από την εξόρυξη πρώτων υλών, στην κατασκευή,τη χρήση και το τέλος ζωής τους. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε συγκριτική τεχνοοικονομική αξιολόγηση για τον ποσοτικό προσδιορισμό της ενεργειακής παραγωγής και του οικονομικού οφέλους που συνδέεται με καθέναν από τους υπό μελέτη ηλιακούς συλλέκτες.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
