Παρά την υψηλή περιεκτικότητά της σε οργανικές ουσίες και θρεπτικά συστατικά, η ιλύς λυμάτων (ΙΛ) -το υποπροϊόν της διαδικασίας επεξεργασίας λυμάτων - περιέχει αρκετές μολυσματικές ουσίες. Έχουν αναπτυχθεί ποικίλοι τρόποι επεξεργασίας και διαχείρισης για τη σταθεροποίηση και την ασφαλή ανακύκλωση και απόρριψη της ιλύος λυμάτων, οι οποίοι επίσης οδηγούν στην ανάκτηση πόρων και την παραγωγή ενέργειας [1]. Η αναερόβια χώνευση (ΑΧ) είναι μια από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες για την ανάκτηση ενέργειας και πόρων Η παραγωγή λιπάσματος από ιλύ λυμάτων είναι ένας άλλος συνήθης τρόπος αντιμετώπισης και ασφαλούς απόρριψης της ιλύος λυμάτων.
Η ΑΧ είναι η πιο κοινή τεχνική επεξεργασίας για τη σταθεροποίηση της λυματολάσπης και μια βιώσιμη επιλογή για τη διαχείριση των αποβλήτων βιομάζας, αφού οδηγεί σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς και στην ανακύκλωση θρεπτικών ουσιών και τη μείωση του αριθμού πτητικών στερεών [2]. Η αναβάθμιση βιοαερίου αποτελεί επίσης μια σημαντική πρόκληση σε αυτόν τον τομέα.
Kατά τη διαδικασία κομποστοποίησης, πρόκληση αποτελούν οι μεγάλες απώλειες αζώτου ως αποτέλεσμα της υψηλής περιεκτικότητας σε υγρασία και της χαμηλής αναλογίας άνθρακα – αζώτου. Επομένως, είναι κοινή πρακτική η συν-κομποστοποίηση της λυματολάσπης με παράγοντες διόγκωσης που βελτιώνουν τη διαδικασία κομποστοποίησης και τη συνολική ποιότητα του τελικού προϊόντος.
Η ανοικτή μονάδα κομποστοποίησης είναι η συμβατική τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή λιπάσματος. Δεδομένου ότι η δημιουργία οσμών είναι αναπόφευκτη, αυτές οι εγκαταστάσεις πρέπει να κατασκευάζονται σε μεγάλες αποστάσεις από όμορα ακίνητα, λαμβάνοντας υπόψη τους ανέμους που επικρατούν στην περιοχή. Μια εναλλακτική λύση είναι η επεξεργασία ιλύς λυμάτων με τεχνολογίες κλειστού τύπου που χρησιμοποιούν συστήματα τεχνητού αερισμού και μεταχείρισης οσμών. Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνολογία επιτυγχάνονται μειώσεις στην παραγωγή αερολυμάτων και εκπλυμάτων, καθώς επίσης επιτρέπεται ένας καλύτερος έλεγχος της διαδικασίας.
Στην παρούσα εργασία εξετάζονται και ποσοτικοποιούνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκμετάλλευσης ιλύος λυμάτων, δημιουργούμενη κατά την επεξεργασία μονάδας αστικών λυμάτων, για την παραγωγή λιπάσματος - κομπόστ (Σ1) και την παραγωγή βιοαερίου με τη χρήση αναερόβιουχωνευτήρα (Σ2) . Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι παραγωγής βιοαερίου, καθώς και λιπάσματος, αυτή η μελέτη επικεντρώνεται στις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (ΒΔΤ) και των δύο διαδικασιών.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
