Η μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο αναμένεται να ενταθεί περαιτέρω τα επόμενα έτη, και λόγω της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης, ώστε να επιτευχθούν οι ολοένα και αυξανόμενοι στόχοι απανθρακοποίησης. Στο ελληνικό διασυνδεδεμένο σύστημα λειτουργούν ήδη σταθμοί ΑΠΕ συνολικής ισχύος 9,1 GW, ενώ αθροίζοντας στην ισχύ των έργων αυτών και την ισχύ των σταθμών ΑΠΕ που έχουν λάβει προσφορές σύνδεσης προκύπτουν περί τα 20 GW. Το περιθώριο υποδοχής πρόσθετης ισχύος του διασυνδεδεμένου συστήματος (πέραν των 20 GW), αν και θα αυξηθεί χάρη στην ανάπτυξη νέων υποδομών που δρομολογούνται είναι περιορισμένο και δεν επαρκεί για να καλύψει την υφιστάμενη πολλαπλάσια ισχύ νέων αιτημάτων για προσφορές όρων σύνδεσης σταθμών ΑΠΕ.
Υπό τις συνθήκες αυτές είναι επιτακτική η υιοθέτηση μέτρων που θα επιτρέψουν τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των ηλεκτρικών δικτύων για την υποδοχή και μέγιστη δυνατή διακίνηση παραγωγής ΑΠΕ. Ένα μέτρο το οποίο δύναται να συμβάλει αποφασιστικά προς την κατεύθυνση αυτή είναι η επιβολή περιορισμών έγχυσης σε σταθμούς ΑΠΕ. Η δυνατότητα αυτή αναγνωρίζεται στην ευρωπαϊκή οδηγία 2019/944 και θεσμοθετήθηκε στην Ελλάδα με τον Ν. 4951/2022 που καθορίζει θέματα αδειοδότησης και πρόσβασης στα δίκτυα σταθμών ΑΠΕ, διακρίνοντας δύο κύριες κατηγορίες περιορισμών: (α) στατικοί/μόνιμοι που υφίστανται διαρκώς ή σε προκαθορισμένα χρονικά παράθυρα και (β) λειτουργικοί που επιβάλλονται δυναμικά με βάση τις αναμενόμενες ή επικρατούσες συνθήκες λειτουργίας σε επιμέρους τμήματα του συστήματος. Αν και η εφαρμογή τέτοιων μέτρων οδηγεί σε απόρριψη μέρους της διαθέσιμης ενέργειας ΑΠΕ, επιτρέπει σημαντική αύξηση των περιθωρίων ΑΠΕ.
Η παρούσα εργασία παρουσιάζει αποτελέσματα μελέτης που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον ΑΔΜΗΕ και αφορούσε την τυπολογία δυνητικών λειτουργικών περιορισμών σε σταθμούς ΑΠΕ και αποθήκευσης, με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση του δεδομένου ηλεκτρικού χώρου των δικτύων. Η εργασία περιλαμβάνει παρουσίαση σε υψηλό επίπεδο του θεσμικού πλαισίου που θα διέπει τους λειτουργικούς περιορισμούς και των εναλλακτικών δυνατοτήτων αναφορικά με την πρακτική εφαρμογή τους. Οι περιορισμοί απορρέουν από τις συνθήκες συμφόρησης των ηλεκτρικών δικτύων και δεν σχετίζονται με την αδυναμία απορρόφησης της εκάστοτε διαθέσιμης παραγωγής ΑΠΕ σε επίπεδο συστήματος συνολικά, μέσω μηχανισμών της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Συναφές είναι και το ζήτημα της εκτίμησης των περιθωρίων υποδοχής ισχύος ΑΠΕ περιοχών του συστήματος, τα οποία περιθώρια συσχετίζονται με το είδος και τον τρόπο υλοποίησης των επιβαλλόμενων λειτουργικών περιορισμών.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
