Ο όρος μη-ιοντίζουσες ακτινοβολίες αναφέρεται στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (EMF: 0 - 300 GHz) και στις οπτικές ακτινοβολίες (AOR: 100 nm - 1 mm), ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) σε πρόσφατη αναφορά του έχει συμπεριλάβει και τα μηχανικά κύματα στην περιοχή των υπόηχων (< 20 Hz) και των υπερήχων (> 20 kHz). Στην ίδια αναφορά σημειώνεται η πληθώρα κανονισμών και υπεύθυνων αρχών καθώς και η ανάγκη ύπαρξης ενός συνεκτικού πλαισίου προστασίας, η φιλοσοφία του οποίου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο σχετικό πλαίσιο προστασίας από τις ιοντίζουσες ακτινοβολίες. Σε αυτή την κατεύθυνση, σχετικά με την AOR (σε αντίθεση με τα EMF) οι διεθνείς οργανισμοί έχουν εκδώσει όρια μόνο για την επαγγελματική έκθεση, τα οποία χρησιμοποιούνται ατύπως και για τον γενικό πληθυσμό, ενώ αν και υφίστανται διαθέσιμα πρότυπα EMF μετρήσεων για την έκθεση του γενικού πληθυσμού, δεν υπάρχουν κατά βάση αντίστοιχα και για τους εργαζόμενους, παρότι οι φυσικές αρχές έκθεσης είναι ταυτόσημες. Η παρούσα εργασία μελετά ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα ως προς τη διαχείριση των μη-ιοντιζουσών ακτινοβολιών.
Η συνεχιζόμενη μελέτη της υπάρχουσας κατάστασης στην Ελλάδα από την ερευνητική ομάδα των συγγραφέων αναδεικνύει, σε σύμπνοια με τις σχετικές παρατηρήσεις του ΠΟΥ ότι: α) είναι ιδιαίτερα κρίσιμη η διευρυμένη διεπιστημονικότητα των εμπλεκόμενων φορέων, όχι μόνο για να καλυφθεί το απαιτητικό επιστημονικό και μετρολογικό πλαίσιο, αλλά και προκειμένου να καταστεί εφικτή η ορθή και υπεύθυνη ενημέρωση και εκπαίδευση εργαζομένων και εργοδοτών, β) η AOR και ιδιαιτέρως η υπεριώδης ακτινοβολία (UV) έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αυξημένους δυνητικούς κινδύνους και ελλείψεις προτυποποιημένων μετρητικών διαδικασιών, γ) οι νέες τεχνολογίες, π.χ. οι συσκευές αποστείρωσης αέρα με χρήση UVC, εισάγουν νέες μετρολογικές προκλήσεις, δ) για την περιοχή των EMF αυξημένη προσοχή απαιτείται στις διαδικασίες συντήρησης και στα συστήματα MRI (ιδίως αυτά των 3T), τα οποία απαιτούν μεγαλύτερη εγρήγορση ως προς την επίβλεψη της υγείας των εργαζόμενων, στη βάση της ισχύουσας εξαίρεσης που παρέχεται από τη σχετική Οδηγία (2013/35/EU), ε) αν και η εν λόγω Οδηγία παρέχει τη δυνατότητα αιτιολογημένων εξαιρέσεων και για άλλες δραστηριότητες πέραν του MRI, τέτοιες εξαιρέσεις δεν έχουν μέχρι τώρα γίνει γνωστές.
Κατανοώντας την υπάρχουσα κατάσταση και ενώ υπάρχει σημαντική κριτική στη διεθνή βιβλιογραφία για την πρακτική εφαρμογή της παροχής αιτιολογημένων εξαιρέσεων, κυρίως ως προς τη δυσκολία μοντελοποίησης, η Δ/νση Υγείας και Ασφάλειας του Υπ. Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων, σε συνεργασία με την ΕΕΑΕ, σχεδιάζει τη συγκριτική μέτρηση σε στοχευμένους χώρους εργασίας και εφαρμογές (π.χ. διαθερμίες φυσικοθεραπείας, τρένα) με τη χρήση ατομικών μετρητών (exposure monitors) και κατάλληλου εξοπλισμού για τη διεξαγωγή ειδικών φασματικών μετρήσεων.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
