H μεγάλης κλίμακας διείσδυση της αιολικής ενέργειας στο ηλεκτρικό σύστημα συναντά σε αρκετές περιπτώσεις τις έντονες αντιδράσεις κατοίκων, τοπικών φορέων, κλπ., και θεωρείται σημαντικός παράγοντας περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Στο επίκεντρο της κριτικής είναι η οπτική όχληση και η συνεπαγόμενη υποβάθμιση του τοπίου αλλά και των οικονομικών δραστηριοτήτων που συνδέονται με αυτό (τουρισμός, αγορά ακινήτων, κλπ.). Τα τελευταία δε χρόνια όπου το μέγεθος των εγκατεστημένων ανεμογεννητριών έχει αυξηθεί (ανεμογεννήτριες με ισχύ 2-3 MW, ύψος πύργου 70-90 m και διάμετρο πτερυγίων περί τα 45 m) ο προβληματισμός και οι αντιδράσεις έχουν ενταθεί.
Η οπτική όχληση από τα αιολικά πάρκα αποτελεί πλέον αντικείμενο συστηματικής έρευνας (π.χ. στην Ελλάδα [1] και [2]). Με βάση τη διεθνή πρακτική το περιβαλλοντικό αυτό πρόβλημα αναλύεται κυρίως μέσω των Ζωνών Οπτικής Όχλησης, οι οποίες λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι η οπτική όχληση μειώνεται με την απόσταση, κατά περίπτωση δε σε συνδιασμό με άλλα εργαλεία όπως οι φωτορεαλιστικές απεικονίσεις.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο γίνετε συνδρομητές και ζητήστε μας κωδικό πρόσβασης.
