Προκειμένου να μειωθούν οι αστοχίες ενός συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας εξαιτίας εμφανιζόμενων κρουστικών υπερτάσεων, είναι απαραίτητη η εγκατάσταση διατάξεων προστασίας έναντι των τελευταίων. Οι συγκεκριμένες διατάξεις καλούνται, συνήθως, «καθοδικά αλεξικέραυνα», ωστόσο ορθότερος είναι ο όρος «απαγωγέας υπερτάσεων», διότι η συσκευή προστατεύει το σύστημα, όχι μόνο από τις υπερτάσεις οφειλόμενες σε κεραυνούς, αλλά και διαφορετικής προελεύσεως.
Μέσω των απαγωγέων υπερτάσεων επιτυγχάνεται περιορισμός των τελευταίων. Ένας ιδανικός απαγωγέας υπερτάσεων θα πρέπει να άγει ηλεκτρικό ρεύμα σε μία ορισμένη τάση πάνω από την ονομαστική τάση, να συγκρατεί την τάση με μικρή μεταβολή για τη διάρκεια της υπέρτασης και κατ’ ουσία να τερματίζει την αγωγή πολύ κοντά στην ίδια τάση, στην οποία εκκίνησε η αγωγή.
Οι απαγωγείς υπερτάσεων κατηγοριοποιούνται, βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας, σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Crowbars, Voltage Clamping Devices (VCDs), διατάξεις παθητικών στοιχείων (φίλτρα).
Οι συσκευές τύπου Crowbar λειτουργούν διακοπτικά, είτε με την εκκένωση ενός αερίου, το οποίο βρίσκεται μεταξύ δύο ηλεκτροδίων, είτε με την έναυση ενός θυρίστορ. Μετά την έναυσή τους παρουσιάζουν πολύ χαμηλή εμπέδηση, η οποία οδηγεί την ενέργεια του μεταβατικού παλμού μακριά από το συνδεδεμένο εν παραλλήλω φορτίο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο γίνετε συνδρομητές και ζητήστε μας κωδικό πρόσβασης.