Στην σημερινή εποχή της έκρηξης των νέων τεχνολογιών (πληροφορική, ρομποτική, τεχνητή νοημοσύνη κοκ.), τεχνολογικά πεδία που στο παρελθόν αποτελούσαν διακριτά συστήματα, πλέον ενοποιούνται. Μια τέτοια εξέλιξη είναι αυτή της Μηχατρονικής (Mechatronics) που μαζί με τα ευφυή συστήματα (intelligent systems), τη ρομποτική, τα μικρο-ηλεκτρομηχανικά και νανο-ηλεκτρομηχανικά συστήματα, αποτελούν υψηλής τεχνολογίας τομείς της επιστήμης των μηχανολόγων και ηλεκτρολόγων μηχανικών, Buur 1990.
Η Μηχατρονική ως τεχνο-επιστημονικός κλάδος, ασχολείται με τη σχεδίαση μικτών ηλεκτρομηχανικών συστημάτων, που περιλαμβάνουν υπολογιστή (computer integrated systems), και χρησιμοποιούν μεθόδους όπως μοντελοποίηση (modeling), κατασκευή εικονικών πρωτότυπων (virtual prototyping) και πειραματισμό με ενσωμάτωση συσκευών (hardware in the loop experimentation).
Η δεκαετία του ’70 αποτέλεσε την αρχή ανάπτυξης της Μηχατρονικής μέσω της ενσωμάτωσης των τεχνολογιών που παρουσιάστηκαν σε προϊόντα και διαδικασίες παραγωγής σε ανεπτυγμένες βιομηχανικά οικονομίες (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Σουηδία κ.α.). Στις τελευταίες δεκαετίες, η Μηχατρονική άρχισε να υιοθετείται στον βιομηχανικό τομέα και σε άλλα κράτη με μικρότερο επίπεδο βιομηχανικής ανάπτυξης (Ελλάδα, χώρες από τα Βαλκάνια και την Μ. Ανατολή κλπ.). Οι επενδύσεις στις μικρές βιομηχανίες, στις μεταφορές, στη γεωργία, στο περιβάλλον και σε άλλους τομείς ενσωματώνουν έναν σημαντικό αριθμό στοιχείων που σχετίζονται με τη Μηχατρονική.
Στο παρόν άρθρο, διερευνάται η εφαρμογή της Μηχατρονικής στην Ναυτιλία, και ειδικότερα παρουσιάζονται δύο παραδείγματα στο χώρο της ναυτιλίας, όπως αυτά αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος Ενσωματωμένα Συστήματα (Embedded Systems) του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Νέες Τεχνολογίες στη Ναυτιλία και τις Μεταφορές», που διοργανώνεται από κοινού από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το ΑΕΙ ΤΤ ΠΕΙΡΑΙΑ (πρώην ΤΕΙ Πειραιά).
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο γίνετε συνδρομητές και ζητήστε μας κωδικό πρόσβασης.