Βρισκόμαστε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τεχνολογικά επιτεύγματα. Παράλληλα η εποχή μας χαρακτηρίζεται και από μια αλόγιστη και υπερβολική αξιολόγηση φυσικών πόρων με τεράστιες επιπτώσεις στο κοινό μας σπίτι, το περιβάλλον. Ο τομέας της Βιομηχανικής Ψύξης έχει ένα σοβαρό μερίδιο αρνητικής επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, λόγω των χημικών ενώσεων που χρησιμοποιεί ως ψυκτικά ρευστά, αλλά και της κατανάλωσης ενέργειας η οποία τελικά μεταφράζεται σε αποτύπωμα CO2 για την κάθε εγκατάσταση.
Όλα αυτά τελικά μεταφράζονται σε οικονομική επιβάρυνση για την εκάστοτε επιχείρηση, επηρεάζοντας την κερδοφορία της, και σε κάποιες περιπτώσεις την επηρεάζει σε βαθμό που να έρχεται να καθορίσει ακόμη και αυτή την βιωσιμότητά της. Σε πολλές περιπτώσεις το κόστος της πρώτης ύλης είναι συμπιεσμένο και σπάνια προσφέρονται ευκαιρίες, κι αν προσφέρονται, αυτές είναι προσβάσιμες σε όλους. Το ίδιο συμβαίνει και με το κόστος διακίνησης και το κόστος προώθησης των προϊόντων. Έτσι, αυτό που καθορίζει τελικά την κερδοφορία είναι το κόστος παραγωγής, με βασικούς τομείς του το εργατικό και το ενεργειακό κόστος.
Οι τεχνολογίες επεξεργασίας και οι τρόποι τυποποίησης είναι πολύ συγκεκριμένοι με τόσο μικρές διαφορές, που δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν το εργατικό κόστος σε βαθμό που να κάνει την διαφορά στον ανταγωνισμό και την κερδοφορία. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και με το ενεργειακό κόστος, το οποίο επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από μια εγκατάσταση Βιομηχανικής Ψύξης. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που έχουμε δει εγκαταστάσεις της ιδίας ψυκτικής ισχύος να διαφέρουν θεαματικά ως προς την απορροφούμενη ηλεκτρική ισχύ, και οι λόγοι ποικίλουν. Ένας κύριος λόγος είναι σαφώς η επιλεχθείσα τεχνολογία, ωστόσο άλλος ένας λόγος εξίσου σοβαρός είναι το σύστημα ελέγχου που καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας της εγκατάστασης.
Σε δύο πανομοιότυπες εγκαταστάσεις με μόνη διαφορά το σύστημα ελέγχου, είναι δυνατόν να διαπιστώσουμε ότι η μία λειτουργεί απροβλημάτιστα και οικονομικά για πολλά χρόνια, ενώ η άλλη έχει διαρκώς προβλήματα και είναι ενεργοβόρα. Για τον λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια τα συστήματα ελέγχου έχουν εξελιχθεί θεαματικά. Σήμερα, ο έλεγχος μιας εγκατάστασης δεν περιορίζεται πλέον σε απλές εντολές σε συγκεκριμένες τιμές των θερμοκρασιών ή/και των πιέσεων μιας εγκατάστασης, αλλά έχει αναχθεί σε επιστήμη με ρουτίνες self-learning, fine tuning, αλλά και auto tuning.
Εν έτει 2020, για κάποιες εταιρείες που προσφέρουν συστήματα ελέγχου αλλά και για εγκαταστάσεις που σχεδιάζονται και κατασκευάζονται σήμερα, δεν νοείται πλέον το σύστημα ελέγχου να προσφέρει απλώς ένα ON-OFF σε μια τιμή θερμοκρασίας, ή μερικά βήματα ΟΝ-OFF για τους συμπιεστές μέσα σε ένα εύρος πίεσης αναρρόφησης. Για να θεωρηθεί σήμερα ένα σύστημα ελέγχου σύγχρονο, θα πρέπει να διαθέτει σύνθετους αλγόριθμους που λαμβάνουν υπ’ όψιν τους μια πληθώρα μετρήσεων και παραμέτρων και μετά από πολύπλοκη μαθηματική επεξεργασία να αποφασίζουν τι πρέπει να γίνει και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό.
Θα πρέπει τα επιμέρους υποσυστήματα ελέγχου να ανταλλάσσουν δεδομένα μεταξύ τους, με σκοπό την βέλτιστη λειτουργία όλων σαν μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα που παίζει μια ωραία μελωδία, και όχι να αντιδρά το ένα στο αποτέλεσμα που αντιλαμβάνεται από κάποιο/α άλλο/α. Και φυσικά, όντας στην εποχή του IoT να μπορούν να επικοινωνούν με ανώτερα συστήματα (π.χ. BMS) να αλληλεπιδρούν μέσω διαδικτύου με εξελιγμένες βάσεις δεδομένων που είναι σε θέση να προσφέρουν πληθώρα δυνατοτήτων data mining, αλλά και να μπορούν να αναβαθμιστούν με νεότερους πιο εξελιγμένους αλγόριθμους για ακόμα καλύτερη λειτουργία.
Αν τώρα όλα τα ανωτέρω, ενταχθούν στο πλαίσιο των σύγχρονων τάσεων στον χώρο της Ψύξης πανευρωπαϊκά, ήτοι κατάργηση των χημικών ψυκτικών ρευστών τύπου FREON, και χρήση φυσικών ενώσεων όπως η Αμμωνία (R717), το CO2 (R744) και το προπάνιο (R290), των οποίων οι εγκαταστάσεις διαφέρουν πολύ από τις συμβατικές εγκαταστάσεις με ψυκτικά ρευστά τύπου FREON σε όλα, στην φιλοσοφία λειτουργίας, στον σχεδιασμό, στον εξοπλισμό, στα υλικά των δικτύων, και φυσικά και στον τρόπο ελέγχου, γίνεται αντιληπτό ότι ένα απλό άρθρο μερικών σελίδων είναι φύσει αδύνατον να καλύψει εκτενώς το θέμα των συστημάτων ελέγχου στην Βιομηχανική Ψύξη.
Γι’ αυτό στη συνέχεια θα περιγράψω ενδεικτικά ένα τέτοιο σύστημα για έλεγχο μιας εγκατάστασης Βιομηχανικής Ψύξης με παράλληλους συμπιεστές και ψυκτικούς θαλάμους αποθήκευσης που ψύχονται με αεροψυκτήρες DX (απ’ ευθείας εκτόνωσης). Οι αεροψυκτήρες φέρουν και αντιστάσεις αποψύξεως.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
