Την τελευταία δεκαετία η φωτοβολταϊκή ενέργεια κατάφερε να γίνει ανταγωνιστική των συμβατικών τεχνολογιών, κάτι που έως 20 χρόνια πριν φάνταζε αδύνατο κρίνοντας με τα δεδομένα της εποχής. Εκτός από την συνταύτισή της με την ημερήσια ανθρώπινη δραστηριότητα και τη σχετικά ήπια περιβαλλοντική όχληση, αυτό οφείλεται και στην αλματώδη βελτίωση των ιδιοτήτων των υλικών που συνθέτουν το φωτοβολταϊκό πλαίσιο και τον αντιστροφέα, επιδεικνύοντας επίσης υψηλό βαθμό αυτοματοποίησης της παραγωγής τους.
Έτσι, το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης ανά kW, ελαχιστοποιήθηκε σημαντικά, ενώ παράλληλα εγκαταστάθηκε μεγάλος αριθμός φωτοβολταϊκών σταθμών ποικίλων τεχνολογιών, καθιστώντας ώριμη πλέον την τεχνολογία εκμετάλλευσης του φωτοβολταϊκού φαινομένου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αντιθέτως, μιλώντας πάντα για διεσπαρμένη παραγωγή μικρών μεγεθών, η επιτυχία των αιολικών συστημάτων απέχει πολύ από αυτήν των φωτοβολταϊκών. Στην παραγωγή μικρών ανεμογεννητριών (μΑ/Γ) το επίπεδο της αυτοματοποίησης της παραγωγής είναι πολύ χαμηλό, με αποτέλεσμα η λιανική τιμή πώλησης να είναι πολύ μεγαλύτερη συγκριτικά με το κόστος των πρώτων υλών. Το κόστος και η διαδικασία της συντήρησης καθώς και η εν γένει περιβαλλοντική όχληση είναι αποτρεπτικοί παράγοντες σε αντιπαραβολή με τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Παρόλο που ένα αιολικό σύστημα μΑ/Γ σε περιοχή με επιβεβαιωμένα υψηλό αιολικό δυναμικό μπορεί να έχει έως και διπλάσιο συντελεστή φορτίου από έναν ισοδύναμο φωτοβολταϊκό σταθμό, οι χρήστες της διεσπαρμένης παραγωγής για τους προαναφερθέντες λόγους προτιμούν τον δεύτερο, ενώ σπάνια εγκαθίστανται και οι δύο τεχνολογίες σε συνέργεια.
Είναι γνωστό ότι η απόδοση των φωτοβολταϊκών συστημάτων φθίνει σταθερά με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, έχουν αρχίσει να δημιουργούνται πρόσθετες ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια κατά τη διάρκεια της νύκτας για τη φόρτιση των ηλεκτρικών οχημάτων. Αυτά είναι κενά που καλούνται να καλύψουν σε υπολογίσιμο βαθμό οι μΑ/Γ με (ή και χωρίς) τον συνδυασμό των δύο τεχνολογιών. Σε αυτό το πλαίσιο πορεύτηκε η ισπανική startup «Vortex Bladeless S.L.» με τη συνδρομή της Ε.Ε μέσω του SME Ιnstrument HORIZON 2020, για να αναπτύξει ένα πρωτοποριακό σύστημα εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας χαμηλού κόστους, χωρίς στρεφόμενα μέρη όπως οι συμβατικές μΑ/Γ.
Ο εφευρέτης της α-πτέρυγης ανεμογεννήτριας David Jesus Yanez Villarreal εμπνεύστηκε το μοντέλο της από την κατάρρευση της γέφυρας Tacoma Narrows το 1940 στην πολιτεία της Ουάσιγκτον (Εικόνα 1), που είναι πλέον αντικείμενο μελέτης σε όλες τις πανεπιστημιακές παραδόσεις της αεροελαστικής θεωρίας. Στο εγχείρημα αυτό συνέβαλαν επίσης το CIEMAT (Center for Energy, Environmental and Technological Research), η SEO Birdlife (Sociedad Española de Ornitologia), το Barcelona Supercomputer Center, η Nanoinnova Technologies και διάφορα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
