Με τον όρο ενεργειακός συμψηφισμός (net-metering) (ΕΣ)ορίζεται η πολιτική κατά την οποία πραγματοποιείται συμψηφισμός της παραχθείσας καιτης καταναλωθείσας ενέργειας ενός ιδιοπαραγωγού (prosumer). Ο όρος εισήχθει το 1983 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αλλά έγινε ευρέως γνωστός τα τελευταία χρόνια αντικαθιστώντας το σύστημα εγγυημένων τιμών (feed-in tariffs) για την περαιτέρω προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ιδιαίτερα των φωτοβολταϊκών (ΦΒ) συστημάτων. Η συγκεκριμένη πολιτική εφαρμόζεται ήδη σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το Βέλγιο, η Κύπρος κ.ά. Στην Ελλάδα, ο ΕΣ εισήχθει για πρώτη φορά το 2013 με το νόμο Ν. 4203 σύμφωνα με αυτόν το ποσό της ενέργειας που παράγεται από ένα ΦΒ σύστημα μπορεί να συμψηφίζεται έναντι της ενέργειας που καταναλώνεται από το δίκτυο, αλλά πιθανή περίσσεια ενέργειας σε κάθε περίοδο χρέωσης δεν αποζημιώνεται, ούτε μεταφέρεται στην επόμενη περίοδο χρέωσης. Ο νόμος παρέμεινε ανενεργός μέχρι το 2014, όπου υπογράφηκε νέα υπουργική απόφαση (ΑΠΕΗΛ/Α/Φ1/οικ.24461 ΦΕΚ Β’ 3583), και από τον Ιανουάριο του 2015 ο ΕΣ εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Η εφαρμογή του ΕΣ σε καταναλωτές χαμηλής τάσης έχει διερευνηθεί σε μεγάλο βαθμό, καθώς η αρχική στόχευση αφορούσε κυρίως μικρές οικιακές εγκαταστάσεις ΦΒ· ωστόσο, για τους καταναλωτές μέσης τάσης (ΜΤ) οι αντίστοιχες μελέτες είναι αρκετά περιορισμένες.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
