Η έλλειψη πόσιμου νερού σε πολλά νησιά της Ελλάδας, έχει σαν αποτέλεσμα την χρήση υδροφόρων για τη μεταφορά του και κατά συνέπεια την αύξηση του κόστους του νερού. Το μέσο ετήσιο κόστος της μεταφοράς είναι περίπου 8,2 €/m3. Η μεταφορά νερού μπορεί να δημιουργήσει δυσμενείς οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως η ελαχιστοποίηση των υδάτινων πόρων και η αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Η χρήση ιδιωτικών πηγαδιών για τις αρδευτικές ανάγκες οδηγεί στην ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα, την εξάντληση των υπογείων υδάτων και στη δημιουργία του φαινομένου της υφαλμύρινσης με την εισχώρηση του θαλασσινού νερού στο υπέδαφος.
Η αφαλάτωση με τη μέθοδο της αντίστροφης ώσμωσης απαιτεί την μικρότερη μέση κατανάλωση ενέργειας και συνδυάζεται άριστα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Η χρήση ΑΠΕ για την ικανοποίηση των ενεργειακών απαιτήσεων της αφαλάτωσης μπορεί να οδηγήσει στη μείωση του τελικού κόστους του αφαλατωμένου νερού. Επίσης, ενισχύει τη σχέση ενέργειας-νερού- περιβάλλοντος, αφού αποτελεί μια βιώσιμη προσέγγιση για την αύξηση της διαθεσιμότητας πόσιμου νερού χωρίς τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της χρήσης ορυκτών καυσίμων.
Η παραγωγή ενέργειας από ΑΓ και ΦΒ εξαρτάται από το στιγμιαίο αιολικό και ηλιακό δυναμικό και δεν συνάδει πάντα με τις στιγμιαίες πραγματικές ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια. Αποτέλεσμα είναι η απόρριψη μεγάλου ποσοστού της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ. Η εισαγωγή τεχνικών αποθήκευσης της περίσσειας ή απορριφθείσας ενέργειας από ΑΠΕ αυξάνει την αξιοπιστία του τελικού συστήματος με ανάκτησή της σε περιόδους υψηλής ζήτησης. Η αντλησιοταμίευσης, ως μονάδας όχι μόνο ΑΠΕ αλλά και αποθήκευσης ενέργειας, αποτελεί μια απόλυτα φιλική με το περιβάλλον μέθοδο, με δυνατότητα εγκατάστασης σε περιοχές όπου τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά και η διαθεσιμότητα σε νερό το επιτρέπουν και συνδυάζεται άριστα με εφαρμογές ΑΠΕ, συμβάλλοντας στην μεγιστοποίηση της διείσδυσής τους στο ενεργειακό ισοζύγιο.
Στην παρούσα εργασία εξετάζονται δύο υβριδικά συστήματα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού το καθένα από τα οποία αποτελείται από ΑΓ ή ΦΒ, καθώς και από έναν υδροστρόβιλο και σύστημα αντλιών για την αποθήκευση της περίσσειας ενέργειας και μία μονάδα αφαλάτωσης. Σκοπός είναι εύρεση της τιμής κόστους ανά κυβικό νερού για τα δύο διαφορετικά σενάρια με χρήση ΑΓ ή ΦΒ, καθώς και η αποτύπωση της συμπεριφοράς του υβριδικού έργου αναλόγως την ΑΠΕ που χρησιμοποιείται.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
