Η έγχυση υδρογόνου στο δίκτυο φυσικού αερίου αποτελεί ένα βήμα προς την απανθρακοποίηση, με το πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να καταβληθούν δαπάνες για την εξ’ολοκλήρου κατασκευή μιας νέας υποδομής μεταφοράς υδρογόνου, μια και πρόκειται να αξιοποιηθούν οι υφιστάμενες υποδομές φυσικού αερίου. Με αυτό το βήμα, μειώνεται η εξάρτηση από συμβατικές πηγές ενέργειας και αυξάνεται η ποικιλομορφία. Το υδρογόνο που έχει εγχυθεί στον αγωγό φυσικούαερίουμπορείείτεναπωλείταιωςblendυδρογόνου/φυσικού αερίου, είτε να διαχωρίζεται από το φυσικό αέριο σε άλλους σταθμούς και να πωλείται ως καθαρό υδρογόνο. Στην παρούσα εργασία μελετάται το πρώτο σενάριο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει ευνοϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο, μέσω υποστηρικτικών πολιτικών για το υδρογόνο, όπως τη Στρατηγική για το Υδρογόνο, την Οδηγία για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τη Συμμαχία Καθαρού Υδρογόνου και την Οδηγία για την Αγορά Αερίου. Η μελλοντική αγορά υδρογόνου λαμβάνεται σημαντικά υπόψη και σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, οπως και στην Ελλάδα (Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα). Υπό αυτό το πρίσμα, στο πλαίσιο της ένταξης του πράσινου υδρογόνου στην αγορά ενέργειας, είτε ως καθαρό καύσιμο είτε σε ανάμειξη με φυσικό αέριο, έχουν καταγραφεί κάποιες καλές πρακτικές, με ενδεικτικά παραδείγματα τα έργα HYFLEXPOWER, HISELECT, FenHYx, HyNTS Future Grid, Hy Deploy, H 21 Leeds CityGate, HyREADY,
H2Future και HRHYD, με πληθώρα ευρωπαϊκών χωρών να εμπλέκονται σε αυτά. Οι ενδιαφερόμενοι φορείς (stakeholders) μπορούν να είναι εταιρείες που ασχολούνται με το φυσικό αέριο, πάροχοι ενεργειακών υποδομών, ερευνητικά ιδρύματα και εταιρείες, εθνικές στρατηγικές και πρωτοβουλίες για το υδρογόνο, αλλά και νεοφυείς καινοτόμες επιχειρήσεις.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
